De helderveldobservatiemethode en de donkerveldobservatiemethode zijn twee veelgebruikte microscopietechnieken, die verschillende toepassingen en voordelen hebben bij verschillende soorten monsterobservatie. Hieronder volgt een gedetailleerde uitleg van de twee observatiemethoden.
Helderveldobservatiemethode:
De helderveldobservatiemethode is een van de meest fundamentele en meest gebruikte microscopietechnieken. Bij helderveldobservatie wordt het monster belicht met doorvallend licht en wordt het beeld gevormd op basis van de intensiteit van het doorgelaten licht. Deze methode is geschikt voor veel routinematige biologische monsters, zoals gekleurde weefselcoupes of cellen.
Voordelen:
Eenvoudig te bedienen en toepasbaar op een breed scala aan biologische en anorganische monsters.
Geeft een duidelijk beeld van de algehele structuur van biologische exemplaren.
Nadelen:
Niet geschikt voor transparante en kleurloze monsters, omdat deze vaak geen contrast hebben, waardoor het lastig is om heldere beelden te verkrijgen.
Kan geen fijne interne structuren in cellen onthullen.
Donkerveldobservatiemethode:
Bij donkerveldobservatie wordt gebruik gemaakt van een gespecialiseerde verlichtingsopstelling om een donkere achtergrond rond het monster te creëren. Hierdoor verstrooit of reflecteert het monster licht, wat resulteert in een helder beeld tegen de donkere achtergrond. Deze methode is bijzonder geschikt voor transparante en kleurloze monsters, omdat de randen en contouren van het monster hierdoor worden versterkt, waardoor het contrast toeneemt.
Een speciaal accessoire dat nodig is voor donkerveldobservatie is een donkerveldcondensor. Het wordt gekenmerkt doordat de lichtstraal het te inspecteren object niet van onder naar boven laat passeren, maar het pad van het licht verandert zodat deze schuin naar het te inspecteren object is gericht, zodat het verlichtingslicht niet rechtstreeks de objectieflens binnendringt. en er wordt gebruik gemaakt van het heldere beeld dat wordt gevormd door het reflectie- of diffractielicht op het oppervlak van het te inspecteren object. De resolutie van donkerveldobservatie is veel hoger dan die van helderveldobservatie, tot 0,02-0,004 μm.
Voordelen:
Toepasbaar voor het observeren van transparante en kleurloze monsters, zoals levende cellen.
Verbetert de randen en fijne structuren van het monster, waardoor het contrast toeneemt.
Nadelen:
Vereist een complexere opstelling en specifieke apparatuur.
Omvat het aanpassen van de positionering van het monster en de lichtbron voor optimale resultaten.
Posttijd: 24 augustus 2023